Geschiedenis ontstaan Terra
De Terra ( T-lijn) is rond 1970 ontstaan door het kruisen van het Hampshirevarken met het Saddlebackras, het zogenaamde Schwäbisch-Hällische ras.
Henk Slaghuis was degene die aan de wieg van de Terra heeft gestaan en haar heeft groot gebracht. Hij was een echte fokkerijman in hart en nieren. Hij heeft door te kijken naar het dier een fokzeug gefokt die haar toekomst ver vooruit was. Met de Terra als genetica achter de Topigs 50, zijn de Topigs 50 vermeerderingszeugen en de nakomelingen daarvan helemaal klaar voor de toekomst.
In de tijd dat Henk Slaghuis als fokkerijexpert met de fokkerij van de Terra bezig was heeft Harrie ook kennisgemaakt met de Terra. In de jaren daarna heeft ons bedrijf zich altijd met volle overgave ingezet voor het behoud van de Terra.
Onderstaande tekst is afkomstig van Henk Slaghuis
Het idee achter het ontstaan van de T-lijn (Terra)
Eind zeventiger jaren besloot Cofok deze foklijn als experimentele zeugenlijn te ontwikkelen. De beweegredenen voor deze investering waren de volgende. Het ontwikkelen van mogelijk betere foklijnen, dan die in het operationele programma opgenomen waren en proberen effectiever gebruik te maken van de bestaande foklijnen, door:
1. een grotere combinatiegeschiktheid van een nieuwe foklijn met een of meer van de in het operationele programma opgenomen lijnen;
2. reservering van een extra foklijn die ingezet kon worden bij calamiteiten.
Uitgangsrassen
Bij de rassenkeuze was benutting van de zeer goede vruchtbaarheid en moedereigenschappen van oud zwartbonte West-Europese rassen het uitgangspunt. Zo werden twee beren en twee zeugen van het Engelse Saddlebackras aangekocht en daarnaast twaalf biggen van Schwäbisch-Hällische afkomst. Van deze laatste groep voerden een viertal 50 % en een viertal 25 % bloed van het Amerikaanse Hampshireras. Het derde viertal was zuiver Schwäbisch-Hällisch. De oorsprongrassen Saddleback en Schwäbisch-Hällisch zijn zwart met een witte band om de voorhand en/of de middenhand. Deze rassen genoten een grote populariteit vanwege hun uitstekende reproductie-eigenschappen. Naast het aantal biggen werden vooral de uierkwaliteit, melkgift en het rustige karakter geroemd. In de uierkwaliteit en melkgift was het Schwäbisch-Hällische varken zelfs nog beter dan de Saddleback. De Saddleback daarentegen was massaler en vertoonde meer groei. De mogelijkheden van deze rassen als zeugenlijn in een modern kruisingsprogramma werden toentertijd nog niet onderkend.
Eerste resultaten
De uit deze rassen ontwikkelde dieren waren wel vruchtbaar, maar de productie-eigenschappen waren zodanig dat opname van deze dieren in een operationeel fokkerijprogramma niet haalbaar was. De Saddlebacks vertoonden weliswaar een goede groei maar waren erg vet. De Schwäbisch-Hällische varkens waren niet zo vet maar kwamen in groeivermogen te kort. Een uitzondering op de ervaringen met de zuivere teeltdieren vormden de Schwäbisch-Hällische varkens met Hampshirebloed. Zij vertoonden een duidelijk betere vlees-/vetverhouding en waren bovendien sterker en krachtiger gebouwd.
Op grond van de ervaringen met het Hampshirebloed lag het voor de hand om uit te kijken naar mogelijkheden om via sperma meer gebruik te maken van dit markante, in oorsprong uit Engeland stammende, Noord-Amerikaanse varken. Het Hampshirevarken komt in kleur en aftekeningen overeen met de reeds ingezette oud-Europese rassen, maar week en wijkt qua type wel sterk af. Het Hampshirevarken stond destijds en ook nu nog bekend als een varkens met een goede vlees-/vetverhouding, maar ook met een matige groei en niet al te beste vruchtbaarheid. De Hampshire gaf in kruising met Landraszeugen in verschillende landen echter wel een moederdier met een uitstekende vruchtbaarheid en goede moedereigenschappen.
Productie-eigenschappen
In de jaren die volgden zijn de productie- en slachteigenschappen, alsmede de groei en voederconversie van de T-lijn (Terra) zo sterk verbeterd dat zij de vergelijking met andere, op een goed peil staande zeugenlijnen, goed kunnen doorstaan. Een opvallend gunstige eigenschap is het hoge percentage intramusculair vet van T-lijn varkens. Een hoog percentage intramusculair vet heeft namelijk een positieve invloed op de vleeskwaliteit en de smaak van het vlees!
Exterieur
De Terra maakt over het algemeen een gezonde en zeer uniforme indruk. De zeugen zijn krachtig en sterk gebouwd, met een gesloten voorhand, een sterke bovenbouw, voldoende ruime, hellende, droge achterstellen en redelijk sterk zwaar beenwerk. De koppen zijn gemiddeld genomen lang met opstaande oren.
De dieren vertonen een goede bespiering met veel volume. De kleur is in het algemeen zwart met een witte band om de voorhand. Lichter gekleurden zijn niet zelden minder typisch. Het exterieur van de Terra vertegenwoordigt meer het type van een allround varken dan dat van een typische zeugenlijn.
Kleur
De keuze van de uitgangsrassen brengt met zich mee dat de Terra’s gekleurd zijn: zwart met een witte band om de voorhand. Dit is een bewuste keuze geweest. Enerzijds vanwege de grootst mogelijke kans op verwantschap en anderzijds omdat aan kleur en pigment hardheid, kracht en vitaliteit wordt toegekend.
Wilt u meer informatie over de Terra, neem dan contact met ons op.
